1990-يىلى غايەت زور بىر ئالەم كېمىسى يەر شارىنىڭ ھاۋا بوشلۇقىدا پەيدا بولۇپ، كىشىلەر ئالاقزەدە بولۇپ كەتكەن بولسىمۇ، ئەمما ناھايىتى ھەيران قالغان. بىر مەزگىل جىددىي كۈتۈش ئارقىلىق، تاشقى پىلانېتا ئالەم كېمىسىدە باشتىن-ئاخىر شەپە بولمىدى. ئىنسانلار ئاخىر ئېھتىيات بىلەن ئۇنىڭغا يېقىنلىشىپ، بۆلمىگە زورمۇزور كىرىپ، سان ـ ساناقسىز تاشقى پىلانېتا ئادەملىرىنى بايقىغان. ئۇلار يىرگىنچلىك، خۇددى راكتەك، ئۇنىڭ ئۈستىگە سالامەتلىكى ئىنتايىن ناچار، ئاجىز، كۈچسىز دەپ سۈپەتلەيدۇ. ئەسلىدە بۇ بىر توپ تاشقى پىلانېتادىن كەلگەن مۇساپىرلار بولۇپ، ئۇلار ئەڭ ئاخىرىدا يەر شارىلىقلار تەرىپىدىن قوبۇل قىلىنغان ھەمدە جەنۇبىي ئافرىقىنىڭ يوھانىسبورگتىكى بىر پارچە رايوندا ئايرىلىپ ياشىغان، بۇ جاي« توققۇزىنچى رايون» دەپ ئاتالغان. 20 يىلغا سوزۇلغان كۆپىيىش ئارقىلىق، تاشقى پىلانېتا مۇساپىرلىرىنىڭ سانى 1 مىليون 800 مىڭدىن ئېشىپ كەتتى ھەمدە ئەتراپتىكى ئىنسانلار بىلەن بولغان زىددىيەت توقۇنۇشلىرى ئۈزۈلمىدى، تېخىمۇ كۆپ ئىنسانلار« چوڭ راك» نى يەر شارىدىن قوغلاپ چىقىرىشنى مۇراجىئەت قىلدى.MNU (دۆلەتلەر ئىتتىپاقى تەشكىلاتى) كېڭىشىش ئارقىلىق، تاشقى پىلانېتا مۇساپىرلىرىنى تېخىمۇ چەت رايونلارغا يۆتكەشنى قارار قىلدى. MNU تاشقى پىلانېتا ئىشلىرى تارماقلىرىنىڭ ئالاھىدە خادىمى ۋىكۇس (Sharlto Copley) مەخسۇس كۆچۈرۈش خىزمىتىگە مەسئۇل. ۋىكۇس سەپەرۋەرلىك جەريانىدا ھاكاۋۇرلىشىپ، يەرلىك ئاھالىلەر بىلەن توقۇنۇشۇپ قالدى. ئەڭ ئاخىرىدا، ئۇ ئۆز ھەرىكىتى ئۈچۈن بەدەل تۆلىدى، تاشقى پىلانېت ئادىمىنىڭ سىرلىق ئاقار جىسمى ئۇنى يۇقۇملاندۇردى، ۋېكۇس ئاستا ـ ئاستا تاشقى پىلانېت ئادىمىنىڭ سىياقىغا ئايلاندى.