20-ئەسىرنىڭ بېشىدا ، ھىندىستاندا تومباد دەپ ئاتىلىدىغان بىر كىچىك كەنت بار ئىدى. ۋىناياق بۇ يېزىنىڭ چېتىدە تۇراتتى ، ئۇ قانۇنسىز بالا بولۇپ ، يېزا باشلىقى تەرىپىدىن ئېتىراپ قىلىنمايتتى ، ئەپسانىلەردە ئەجدادلار خەزىنىسىگە بېرىلىپ كېتەتتى. ئۇنىڭ مومىسى نەچچە مىڭ يىل ئۇخلاشقا لەنەت قىلىنغان جادۇگەر بولۇپ ، ۋىناياق بۇ خەزىنىنىڭ سىرى ئۇنىڭدا دەپ قارىغان. مومىسى بىلەن تىركىشىشتىن كېيىن ، ۋىناياق ئاخىرى خەزىنىنىڭ قوغدىغۇچىسى رەزىل ، يىقىلغان ئىلاھقا دۇچ كەلدى. ئالدىنقى بىر قانچە ئالتۇن پۇل ناھايىتى تېزلا پەرۋاسىز ، ئەسىرلەر بويى داۋاملاشقان ، ئۆچمەس ئارزۇغا ئايلاندى ، ئەگەر ۋىناياقنىڭ يولى بولسا ، كېيىنكى ئەۋلادلارغا بەرداشلىق بېرەلەيدىغان سېھىر.