مەن ئەمدىلا 13 ياشقا كىرگەن، 1941- يىلى ئەتىيازنىڭ ئاخىرقى كۈنى، مۇسسولىن تۇنجى قېتىم ئەنگلىيە، فرانسىيەگە ئۇرۇش ئېلان قىلدى، مەن ھاياتىمدىكى تۇنجى ۋېلىسىپىتكە ئېرىشتىم.ئۇ، دولقۇنسىمان قاپقارا سۇمبۇل چاچلىق، ئەڭ مودا قىسقا يوپكا ۋە يىپەك پايپاق كىيگەن، شەھۋەتپەرەسلىككە تولغان ئېگىز پاشنىلىق ئاياقنى دەسسەپ، سىتسىلىيە ئارىلىدىكى تىپتىنچ قۇياش نۇرى بازىرىغا كەلدى. ئۇنىڭ ھەربىر ھەرىكىتى كىشىنىڭ دىققىتىنى تارتىدۇ، خىياللىرىنى قوزغايدۇ، ئۇنىڭ ھەربىر كۈلكىسى ئەرلەرگە ئىچ پۇشۇقىنى چىقىرىدۇ، ئاياللارغا ھەسەت قىلىدۇ. مارىنا، خۇددى ئايال ئىلاھقا ئوخشاش، دېڭىز ساھىلىدىكى بۇ جەننەت باغچىسىنى بويسۇندۇردى.ئەمدىلا 13 ياشقا كىرگەن رېنادومۇ ئىختىيارسىز ھالدا مارىنا قوزغىغان قاينامغا چۈشۈپ كەتتى، ئۇ باشقا يېشى چوڭراق ياشلار، ئۆسمۈرلەر بىلەن بىللە ۋېلىسىپىت مىنىپ، كىچىك بازارنىڭ بۇلۇڭ ـ پۇچقاقلىرىدا يۈرۈپ، مارىنانىڭ كىشىنى مەپتۇن قىلىدىغان قىياپىتى ۋە ئون مىڭ خىل ئۆرپ ـ ئادىتىنى ئىزدەپلا قالماي، يەنە ئاستا ـ ئاستا ئۇنىڭ ئەھۋالنى بىلمەيدىغان كىچىك ئەگەشكۈچىسىگە ئايلىنىپ، خۇددى ئۇنىڭ تۈرمىلىرىگە ئەگىشىپ، ئۇنىڭ تۇرمۇشىنى كۆزىتەتتى. ئۇنىڭ ئىرغاڭلىغاندىكى ئوبرازى، ئۇ ئاڭلىغان مۇزىكا، ئۇنىڭ بەدەنگە چاپلىشىپ تۇرىدىغان كىيىملىرىنىڭ ھەممىسى ھورمۇنلار بېسىپ كەتكەن ئۆسمۈر بولۇپ، ئەڭ ھەقىقىي، ئەڭ گۈزەل بولغان مۇھەببەت خام خىيالى ئىدى.ئەمما، لېينادونىڭ كۆزىدىن مارىنانىڭ بارغانسېرى زۇلمەتلىك ئەھۋالغا چۈشۈپ قالغانلىقىنى كۆردۇق، ئۇ تۇل خوتۇنغا ئايلىنىپ قالدى، بازارچىلارنىڭ نەزىرىدە بولسا، ئۇ سېپى ئۆزىدىن بالايىئاپەت ئېلىپ كېلىدىغان، شەھۋانىيلىق، ھەسەتخورلۇق ۋە غەزەپ ـ نەپرەتكە تولغان بىر بازار بولۇپ قالدى، ئۇنىڭ ئۈستىگە ئارىلاش شەھۋەت ۋە غەزەپكە تولغان بوران ـ چاپقۇنلار بۇ جەڭنىڭ ھەممىسىگە ھۇجۇم قىلىشقا باشلىدى.مارىننا قەدەممۇ قەدەم چۈشكۈنلىشىپ، دادىسى بىلەن مۇناسىۋەتنى ئۈزۈپ، سوت مەھكىمىسىگە ئاپىرىلدى، بارلىق مال-مۈلكىدىن تېخىمۇ ئايرىلدى، بۇنىڭ بىلەن ئەزەلدىن ساددا، جاھان كۆرمىگەن رېنادو بۇ ئاددىي كىچىك بازاردا كىشىلەرنىڭ قەبىھلىكى ۋە رەھىمسىزلىكى ئالدىدا، ھېچنېمىسى يوق مارېنناغا قاراپ، رېنادو ئۆزى ئويلاپ باقمىغان جاسارەتنى ئۇرغۇتۇپ، ئۆزىنىڭ كۈچىگە تايىنىپ، بىر خىل لاي-لاتقىلىق بىلەن ھايات كەچۈرۈشنى قارار قىلدى.