997-يىلى، ئەمدىلا ئالتە ياشقا كىرگەن ئەقلىي ئىقتىدارى ئاجىز ئەر لى لۇڭجيۇ (ليۇ چېڭلۇڭ) بىلەن ئوماق قىزى يى شېڭ (گې سۇيۈەن) بىر-بىرىگە يار-يۆلەك بولغان، تۇرمۇشى ئاددىي-ساددا بولسىمۇ، ئەمما بەختكە تولغان. مەلۇم بىر كۈنى قىزى ئۈچۈن قىز جەڭچىنىڭ سومكىسىنى ئېلىپ بەرمەكچى بولغان لۇڭ جيۇ ئويلىمىغان يەردىن ئۆسمۈر بالىلارنى ئالداپ ئېلىپ كېتىش، باسقۇنچىلىق قىلىپ ئۆلتۈرۈش دېلوسىغا چېتىلىپ قالدى، ئۆلگۈچى ساقچى ئىدارىسىنىڭ باشلىقىنىڭ قىزى ئىدى. لۇڭ جيۇ ھاماقەت، نادان بولۇپ، ئەھۋالنى ئاڭقىرالماي ھوشىدىن كېتىپ تۈرمىگە كىرىپ قالدى. 7-نومۇرلۇق كامېرغا ئەتكەسچى جىنايەتچى ياڭ خاۋ (ۋۇ داجۇ) ، ئالدامچى جىنايەتچى سۈي چۈنخاۋ (پۇ يۈەنشاڭ) ، زىنا قىلغۇچى جىنايەتچى جياڭ ۋەنفەن (جىن جېڭتەي) ، تەھدىت سالغۇچى لاۋ شۈ (جىن جىسەن) ۋە بۇلاڭچى شىن فېڭجى (جېڭ ۋەنجى) قاتارلىق زەھەرلەنگەن« ئىجتىمائىي داشقاللار» يىغىلغانىدى. لۇڭ جيۇنىڭ بالىلارچە پاك قەلبى بارا-بارا بۇ بىرنەچچە« ئەبلەخ» نى تەسىرلەندۈردى، ئۇلار ھەتتا خەتەرگە تەۋەككۈل قىلىپ، سەنئەت مۇۋەپپەقىيىتىنى تۈرمىگە ئېلىپ كىرىپ دادىسى بىلەن ئۇچراشتى.قاراڭغۇ، سوغۇق تۈرمە ئىچىدە، 7-نومۇرلۇق كامېردا قۇياش نۇرى لىققىدە چۈشۈۋاتاتتى... [ بولدى ]